ความผิดพลาดที่ผ่านมา ปล่อยมันไปเถอะ

คนเราทุกคนล้วนเคยทำผิดพลาดมากันทุกคน ผมเชื่อแบบนั้นจริงๆ ไม่เคยมีใครที่ไม่เคยทำผิดพลาดหรอกครับ แต่คนที่จะประสบความสำเร็จได้นั้น เมื่อผิดพลาดแล้ว ก็ต้องรู้ตัวและไม่ไปเก็บเอาความผิดพลาดที่ผ่านมา มาคิด มาฟุ้งซ่าน หรือทำให้เราไม่สามารถทำงานต่อไปได้


หลายคนจมปลักอยู่กับความผิด พลาดของตัวเอง จนไม่มีใจจะทำอะไรต่อไปอีก หรือเรียกภาษาวัยรุ่นหน่อยก็เรียกว่า “จิตตก” จนไม่สามารถมีใจที่จะทำอะไรได้อีกเลย แบบนี้มันจะทำให้ชีวิตของเราไม่ต้องเดินหน้าต่อไปอีกเลยครับ


ดัง นั้นจงเอาความผิดพลาดนั้นมาเป็นบทเรียน แล้วก็ลืมๆ มันไปซะ อย่าเก็บมาคิดมาก หรือเอามาทำให้เราท้อถอย ชีวิตของเรายังต้องเดินหน้าไปอีกไกลนะครับ ไม่ใช่จบแค่เรื่องความผิดพลาดที่เราทำเพียงไม่กี่เรื่องเท่านั้น


ใจ ของเรา เราบังคับมันได้ครับ อย่าให้สภาพภายนอกเข้ามามีอิทธิพลต่อเส้นทางความสำเร็จของเราเลยนะครับ เราต้องเปลี่ยนมุมมอง เปลี่ยนทัศนคติซะใหม่ เวลารถติด ก็คิดใหม่ซะว่า ดีกว่าไม่มีรถให้ขับ งานหนักมาก ก็คิดใหม่ซะว่า ดีกว่าไม่มีงานให้ทำ เวลาโดนนายด่า ก็คิดว่า นี่คือการพัฒนาฝีมือของเรา ฯลฯ


มีนิทาน เรื่องหนึ่งมาฝากกันครับ ถ้าใครอ่านแล้วก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ ผมเห็นว่ามีความดี ก็เลยเอามาฝากกันเพื่อเป็นเครื่องเตือนใจครับผม



ชาวนาผู้เฒ่า

ชาวนาจีนแก่ ๆ คนหนึ่งเดินไปตามถนน บนบ่ามีมีไม้พาดอยู่และที่ปลายไม้นั้นก็มีหม้อดินใส่แกงจืดเต้าหู้ผูกห้อยไว้


ขณะ ที่เดินไป เขาเกิดสะดุดก้อนหินและหม้อดินก็หล่นลงกระทบพื้นแตกกระจัดกระจายเป็นชิ้น เล็กชิ้นน้อยชาวนาผู้เฒ่าคนนี้ก็ก้มหน้าก้มตาเดินต่อไปโดยไม่แสดงความรู้สึก ใด ๆชายหนุ่มคนหนึ่งที่เห็นเหตุการณ์รีบวิ่งมาหาแล้วพูดด้วยความตื่นเต้นว่า


“นี่ ๆ พ่อเฒ่า ท่านไม่รู้หรือว่าหม้อดินหล่น” ชายชราหันไปตอบว่า


“ฉันรู้ ฉันได้ยินเสียงมันหล่นอยู่” ผู้อ่อนอาวุโสมีสีหน้าประหลาดใจเมื่อได้ยินคำตอบเช่นนั้น


“อ้าว แล้วทำไมท่านไม่ย้อนกลับไปทำอย่างใดอย่างหนึ่งล่ะ” สีหน้าของผู้เฒ่ายังเป็นปกติขณะที่ตอบชายหนุ่มด้วยคำพูดที่หนักแน่นชัดเจนว่า


“ก็หม้อดินมันแตกแล้ว แกงจืดก็ไม่เหลือ แล้วจะให้ฉันทำอะไรอีกล่ะ”


พูดจบชายชราผู้มากด้วยประสบการณ์ชีวิตก็ย่างเท้าก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง


วันวานนี้สิ้นสุดลงตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว ทุกๆวัน คือจุดเริ่มต้นใหม่

เรียนทักษะของการลืมอดีต แล้วก้าวไปข้างหน้าด้วยความมั่นใจ

http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=hrman&month=10-2009&date=25&group=2&gblog=27