เฮ้อ

สังคมไทยยังขาดการให้โอกาสจริงๆ
สังคมไทย เห็นคนอื่นดีไม่ได้ มีแต่รุม
ไม่รู้เป็นปมด้อยอะไรหรือเปล่า
บางทีสิ่งๆหนึ่งที่คนส่วนน้อยทำได้แต่คนส่วนใหญ่ทำไม่ได้
มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว บางสิ่งที่ส่วนใหญ่ทำได้
แค่ส่วนน้อยทำไม่ได้ก็มีคือการมีความคิดที่แคบๆไง
เค้าคิดแบบคุณไม่ได้

สิ่งที่เราคิด
สิ่งที่เราเห็น
มันมีมากกว่าที่เราเห็นและคิดได้ถึงอีกเยอะ
มัวแต่จับผิดเค้า ทำไมคนๆนึงจะประสบความสำเร็จในชีวิต
มันผิดมากมายเลยหรอไง ในเมื่อเค้าแค่อยากแชร์ประสบการ์ณ
เออคนเรานี่ก็แปลกเนอะ เห็นสิ่งที่ตัวไม่ทำไม่ได้
แต่คนอื่นกลับทำไม่ได้เป็นเรื่อง ลวงโลก
ก็เพราะคุณคิดในมุมแคบยังงี้ไง
ถึงทำไม่ได้แบบเค้า น่าจะเอาความคิดเน่าๆอย่างงี้
ไปเรียนรู้ ศึกษาว่าควรจะทำชีวิตยังไงให้ดีขึ้นดีกว่ามั้ย

เปิดใจบ้าง
มองหลายๆมุม
โลกมันใหญ่กว่าที่เราเห็นเยอะ
แล้วเราจะรู้ว่ามีอีกหลายๆอย่างที่เราทำได้
และมีอีกหลายๆสิ่งๆที่เป็นไปได้

เพราะงี้ไงคนส่วนน้อยถึงประสบความสำเร็จ
เพราะพระเจ้ากำหนดบทเรียนยากแต่มีคำตอบสำเร็จรูปในตัวมันอยู่แล้วให้มนุษย์
ซึ่งอยู่กับว่า คุณเห็นมันหรือเปล่า คุณเห็นคุณค่าของมันแล้ว
ในเมื่อคุณเห็นมันแล้ว คุณควรจะทำยังไง?
มันก็เหมือนกัน คนดีมีน้อยกว่าคนเลว
บางที คนที่คิดว่าตัวเองดี แต่จริงๆแล้วอาจจะเลวก็ได้
คนเราน่ะ มันไม่ได้มีดีไปซะหมด เลวไปซะหมดหรอก
ไม่มีใครหรอกที่ เพอร์เฟ็คไปได้ทุกอย่าง
คนเลว ในจิตใจเค้าอาจจะมีเสี้ยวหนึ่งที่มีดีบ้างก็ได้
แต่คนภายนอกมองไม่เห็น จะมองเห็นได้ไง?
ใช่มั้ย เรื่องนี้มันลึก พูดแค่นี้พอ
คนเราน่ะ ตัดสิน แค่ภายนอก
อืมม ก็เข้าใจอ่ะนะ ภายนอก มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของคนเรามากมาย
ตรงนี้ อาจจะทำให้เราพลาดอะไรหลายๆอย่างไปก็ได้
อาจจะพลาดได้เจอคนดีๆแล้ว เรามองไม่เห็น
มันทำให้เราเสียเวลาไปมากมาย อยู่แค่ตรงนี้เอง เรากลับมองไม่เห็น
บางที ที่เราทำไป มันอาจจะสายไปแล้วก็ได้
เฮ้ออ สังคมทำไมเน่ายังงี้
คือ มันก็เป็นยังงี้กันหมดทั่วโลกแหละ
เพื่อแต่ น้อยหรือมาก เท่านั้นเอง

โลกอินเตอร์เน็ตมันไม่ใช่ที่ส่วนบุคคล
และประเทศชาติเราก็เป็นประเทศเสรี
ทุกคนมีสิทธิที่จะออกความเห็นได้
นี่ไม่ใช่หรอประเทศเสรี
แล้วทำไมเราต้องปิดกั้นใครบางคนที่ทำอะไรดีๆ
แล้วทำได้ หรือทำอะไรแปลกๆที่คนอื่นทำไม่ได้
มองว่ามันเป็นเรื่อง ลวงโลกด้วยหล่ะ เพียงเพราะว่าคุณทำไม่ได้แบบเค้า
คุณคิดอย่างเค้าไม่ได้เท่านั้นเอง

ชีวิตนี้มันสั้นเกินกว่าที่จะไปตัดสินอะไรคนง่ายๆแบบนั้น
คนเราที่ไม่เคยทำผิดพลาดอะไรเลย คือคนที่ไม่ทำอะไรเลย
สิ่งที่ดีสำหรับคนเราคือ การให้โอกาสคนที่ผิดพลาด
นั้นคงเป็นสิ่งที่วิเศษสุด ที่มนุษย์พึงมี

บางทีคนเรา หากไม่ได้รับการสนับสนุนเท่าที่ควร
ได้รับโอกาสเท่าที่เค้าควรจะได้ เพื่อพิสูจน์ตัวเอง
สิ่งนั้นมันทำให้ชีวิตเราหังเหได้เลยนะ
เพราะว่าสังคม เรามันเป็นแบบ รุ่นสู่รุ่น
เหมือนเชื้อไวรัสที่มันรามไปเร็วมากเลย
แล้วเราจะทำไงได ในเมื่อเปลี่ยนแปลงเค้าไม่ได้
ก็ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง ทำยังไงให้ตัวเองไปถึงจุดๆนั้น
มันเป็นเรื่องของวัฒนธรรมด้วยแหล่ะ
เออเรื่องมันลึกไปอีกแล้ว
ก็เขียนแบบนี้นี่แหละ แล้วก็เอาไปคิดต่อลึกๆเอา
มันเป็นเรื่องที่ซับซ้อนมาก แต่น่าคิด

เราคิดว่าตอนเราโตไปแล้ว
ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการที่สุดในชีวิต
คือเราคาดการ์ณ มองการ์ณไกล มองอนาคตว่า
มันควร หรือ สมควรที่จะเป็นยังไง
เราก็อยากจะทำสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อตอบแทนเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
คือการให้โอกาส และ สนับสนุนเค้า
และนั้นเป็นสิ่งที่เราคิดว่า เป็นสิ่งที่โคตรวิเศษเลยนะ
เพราะน้อยคนมากที่จะได้รับการสนับสนุนจริงๆ
เดินตามเส้นทางที่ตัวเองต้องการจะเดินจริงๆ
ไม่ใช่ให้ใครมาชี้บังคับให้เดิน
พอไม่เดินไปตามเส้นทางที่เค้าบอก
ก็เหมือนโดนทำร้ายชีวิตทางอ้อม
เพื่อเป็นสิ่งที่คนอื่นต้องการ
แต่มันไม่ใช่ชีวิตเค้านี่ มันชีวิตเรา
เรามีสิทธิที่จะเลือกใช้ชีวิตเราไม่ใช่หรอ
บางคน บางครอบครัว บางพ่อแม่ก็เป็นแบบนี้แหล่ะ
อยากให้ลูกเป็นอะไร เป็นโน่นเป็นนี่
แต่พอเด็กไม่ทำตาม ก็ดุด่าว่าตีเค้า
มันผิดมากเลยหรอ ที่เค้าอยากจะทำให้สิ่งที่เค้าทำ
สิ่งที่พ่อแม่ควรทำคือ การสนับสนุนลูก เป็นที่ปรึกษาให้ลูกไม่ใช่หรือ
ไม่ใช่บังคับ ถ้าพูดว่าบังคับมันก็จะเป็นโดยตรงเกินไป
พูดว่า เหมือนเป็น ฐานของครอบครัวไทยที่เป็นยังงั้นดีกว่า
ที่ส่วนใหญ่เป็นกัน เราว่าสิ่งนี้ที่หลายๆคน ส่วนใหญ่ก็ขาดกันไปก็เยอะ
ก็น่าเห็นใจนะ บางทีพวกผู้ใหญ่เค้าก็ไม่ค่อยได้สนใจอะไรลึกๆเท่าไหร่อ่ะ
ชีวิตลูกกับชีวิตคุณมันไม่เหมือนกันนะ ชีวิตคนเรามันไม่เหมือนกันอยู่แล้วอ่ะ
ชีวิตพ่อ ชีวิตแม่ ชีวิตลูก มันไม่เหมือนกันอยู่แล้ว
ที่อยู่กันได้คือ จุดศูนย์กลางต่างหาก
ไม่ใช่ใช้ชีวิตตามๆกันไป โดยที่ตัวเองไม่ได้อยากเป็นอย่างงั้นเลย

เฮ้ออออออออออออออออออ